Azat Edildin Yâr Şiiri - Dervişe Güneyyeli

Azat günü geldi yâr.
Bakma, burada hep yağmur yağar.
Sen git; Uzaklarda güneş açar,
Güller açar, kuşlar uçar;
Azat edildin yâr.

Ellerin de çözüldü, ayakların da,
Özgürlük, kafesin kapısında,
Beklenen an iki adım dışarda,
Çile bitti dört duvar arasında;
Azat edildin yâr.

Kafesin kapısı açık, zincirler kırık,
Gönül zindanı eskimiş, yıkık,
Kapı böyle kalmaz durmadan açık;
Azat edildin yâr.

Bu kayalar sarp, bu kayalar sert,
Nasıl kör eder gözleri bu gerd.
Bugüne kadar çekilen hep dert,
Sahibin yorgun, sanma ki cömert;
Azat edildin yâr.