Azaplı’da Şiiri - Aşık Osman Feymani

Âşık Feymani, bir gün komşu köylerinden birine gezmeye gider. Arkadaşları ile kahvede otururken yoldan geçmekte olan bir yolcu. Dinlemek üzere kahvehaneye girer ve yanlarına oturdu. Sohbet etmeye başlar. Yolcu, azaplı köyünden geçtiğini anlatır ve köylüleri karalamaya başlar bunun özerine 3aşık köyünü övmek için alır sazı eline:

AZAPLI’DA

Neyi mi var dersen şu karşı köyün,
Dolusu yok ise, boşu da mı yok?
Vaktiniz çok ise yalana doyun,
Bir kahve dolusu kişi de mi yok?

Çökseler bükerler çelik polatı,
Çekerler kırarlar çelik halatı
Terk etmiş diyorsan savm’i salatı,
Hakka yaramayan işi de mi yok?

Sam rüzgârı esse, salmazlar dersen
Ademlik suyundan, dolmazlar dersen,
İçerler ya, sarhoş olmazlar dersen,
Zil-zurna, gor-gopuk, keşi de mi yok?

Bu köyün üstünde nedir ki, esen
Hepsi neşeli hepsi esen,
Asılsan, ipimi kesiver desen,
Bahane edecek çişi de mi yok?

Felaket yolcuysa, bunlar da hancı,
Dünya yansa, bunlar duymaz bir sancı,
Alın teriyledir bütün kazancı
Rakamla dizili taşı da mı yok?

Küfürsüz konuşmaz, ağzı kalaba,
Rızık için açmazlar çalab’a
Komşusu getirmiş koymuş dolaba
Ekmek bulamaz ise aşı da mı yok?

Şeytan şeytanlığı burada bırakmış,
Öyle düzenbazlar her işten çakmış
Hırsızlık yaparken gözünü yakmış
Kirpiği yok ise kaşı da mı yok?

Miras öyle çok ki; kime kalacak
Babası olgundan servet çalacak
Altılı ganyandan zengin olacak
Hayali yok ise düşü de mi yok?

Camide konuşur rengi salmadan
Müslümanlık taslar, adam olmadan,
Her eve girerler, kapı çalmadan
Erkeği yok ise dişi de mi yok?

Neme lazımcılık, mızmızcılık zillet,
Bundan doğdu işte bu türlü illet,
Ya nasıl barının bak bunca millet,
Gel cevap ver yolcu haşa da mı yok?

Feymani sazını atmış, kaçmışsa
Evini kelepire satmış, kaçmışsa,
Turaç kuşu lanet edip, kaçmışsa
Alagabak derler kuşu da mı yok?

Âşık Feymani