Azapbaşım Şiiri - Süleyman Karacabey

Bir çığlık, bir çığlık daha kopuyor yüreğimden
İçim yanıyor,ciğerim parça parça oluyor hemen
Bir başka acı bir başka nağme duyuyorum o an
Adın söylendiği an hasretin depreşiyor AZABBAŞIM.

Baba ocağım, dede ocağım ata yadigarımsın
Vefasız oldum sana,sen yine vefakarsın
Gezsemde dünyayı varacağım son durağımsın
Adın andığım an hasretim depreşiyor AZAPBAŞIM

Otağın Kurulmuş ezelden ihtişamınla kale önünde
Mekan oldun tabiata güle çiçeğe tüm güzelliğe
Yüce Mevlam nasip ederse eğer gelirim bağrına
Adını andığım an hasretim depreşiyor AZAPBAŞIM.

Doya doya bir nefes almak isterim havandan
Billur gibi akan çeşmenden güzelim soğuk sularından
Kana kana içsem canım kuzayın pınarından
Adın andığım an içim titriyor ZAPBAŞIM.

KARACABEY in yazarım kalemimde defterimde seni
Özledim ormanında meşeyi bahçendeki meyveyi
Gönlümde saraylar yaptırdım oturttum seni baş köşeye
Selamların en güzeliyle selamlarım AZAPBAŞIM seni.