Azapay Şiiri - Ahmet Durmuş

• 

  Ramazan Karimiş

  Azapay
  
  
  
  Sen yoksun diye azapay,
  Yanlızlığı haykırıyor mısralar
  Kader gergefini dokuyor zamana
  Ve günler geçmekte
  Yüreğim hala yanlız; şarkımızı söylüyor
  Ne vuslat rüzgarları esiyor
  Ne de kafkasyadan bir haber
  Ulu kayaların ezildiği bir yerde
  Senin hayalini arıyorum,bulamıyorum
  Fidanlar boy vermiyor;
  Gerçekler,sanki sana ulaşmama bir geçit
  Gökyüzünün ışıksızlığını hissediyorum
  Sensiz,kuşlar bile ağlamaklı ezgi tadınca
  Analar; boynu bükük
  Yetimler; sessiz
  Taze gelinlerin duağı bile açılmamış
  Babalar ise tümden çökmüş
  
  Ama,nedir bu sessizlik
  Bu bitmeyen çile neden?
  Mutluluğu hep masallarda mı duyacak çocuklar
  Kafkasya’ya hep karmı yağacak
  Kartallar gökyüzünde ne zaman uçacak?
  
  Tanrı dağları beni çağırmış sanki
  Her yerde senden izler taşıyor
  Bu vatan bizimmiydi yoksa
  Şu ağlayan kız,eskiden gülüyormuydu
  Dört nala toz koparıyormuydu kısraklar
  Vey ırmağı ihtilaldede böyle hüzünlü mü akıyordu
  Nerdesin Azapay binbir bilinmezlerdeyim
  Bu yoldan dönüş yok,ben hep senin peşindeyim
  
  İşte Azapay seni hep bu yitik anılarda arıyorum
  Döneceğin günlerin özlemiyle
  Kafkasya’ya boy boy fidanlar ekiyorum
  Taze gelinlerin yüreğine su serpip;
  Güçlü ol anam,güçlü ol
  Mutlu yarınlara bizi bekliyorum diyorum
  
  Seni kaybettiğim mısralarda ararken
  Eski bir sahafçının,tozlu raflarında buluyorum
  Okudukça kayboluyorsun
  Tozları sildikçe yüreğime kazınıyorsun
  
  Ve sonra uzanıyorum Asya bozkırlarına
  Bozkırın değişmez yasası
  Sevdanın üstüne kan damlarmış
  Yasaya boyun eğmek bana göre değil
  Ben seni yasaya kurban etmem Azapay
  Kögmen dağı kadar büyük sevdama
  Sülemişin keskin kılıcıda diş bilese
  Bu yoldan dönüş yok ben yine seni ararım
  
  Birde bakmışsın kulaç atıyorum zamana
  Manş denizinin ortasında seni arıyorum
  Ne köpek balıklarının dişleri
  Ne den sayısız adam boyu kadar dalgalar
  Dindiremiyor içimdeki fırtana'yı
  İçimde engin denizleri kıskandıracak fırtına varken
  Bu yoldan dönüş var mı Azapay?
  
  Ama nedeir bu sessizlik
  Bu bitmeyen çile neden
  Mutluluğu hep masallardamı duyacak çocuklar
  Kafkasya’ya hep karmı yağacak
  Kartallar gökyüzünde ne zamn uçacak
  
  Tibette gün sayıyorum vuslata
  Damyalama da haykırıyorum özgürlüğe
  Çin seddinde zafere koşan orduyu bekliyorum
  Yasak kentte semayı inleten şarkılar dinliyorum
  Güneş doğmadan şarkımı bölüyor
  Semeyden yükselen feryatlar
  Nerdesin Azapay
  Alp teginler seni bekliyor; feyz almak için emrine amade
  Ozanlarım susmuş;
  “Üç dal güle arzuhal edemiyor”
  Kopuzlar çalmasada
  Orada ki benim “TÜRKÜM”
  Nerdesin Azapay
  Mızrap seni bekliyor,tel seni
  Irkım seni bekliyor,soyum seni
  
  2003/ Muğla/kötekli
  Gün onların olsun; gelecek bizim Azapay
  mutlu yarınlara azkaldı
  karanlıkların biteciği gün
  gün niyetine senin doğacağın
  özgürlükler saçacağın gündür...
  
  Ahmet Durmuş
  
  
  
  Kardeşim okulun ilk yıllarında yarışırcasına birbirimize kendi yazdıklarımızı okur,üstünlük sağlamaya çalışırdık...Ve Azapayı o zaman okuduğunda ben sessiz kalmış ve bu şiir üstüne başka şiir okumamıştım şimdide bu şiirin güzelliğini yazmayacağım çünkü ben bu şiiri ilk duyduğumda senin sesinden.o güzelliği yaşamıştım zaten...
  Tebrikler kardeşim

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)