Azap yolu Şiiri - Harun Pekel

Uçsuz bucaksız uzun
Bir yolda karşılaştık seninle
Sen yabangülü tedirgin
Ben kalbi boş bir ürkek
Yürümeye karar verdik
O gizemli yolda
Yol aslında hayatyoluydu
Hayallerimiz umut doluydu
Beraber geçirdiğimiz günler
Hiçbir zaman silinmedi hafızamdan
Ne kakadar umutlu ve mutluyduk
Ve çocuklar kadarda şendik
Bazen tepemizde karabulutlar
Bazende gözlerimizde damlalar
Dolaştı durdu o hayatyolunda
Dalgayı özleyen denizler gibi
Sevdayı özleyen gönüllerimiz
Sevdamızdan sarhoş olmuştu
Acaba bu bir rüyamıydı derken
Bir gün bir yol ayırımına geldik
Yabanlığını yapıp o yol ayırımında
Ayrıldın benden gittin
Hemde hiç ardına bakmadan
Ben yürürken hayat denilen o yolda
Sensizliğin acısı dayanılmaz oldu
Artık o hayatyolu
Bana olmuştu AZAPYOLU
harun