Azap Düştü Şiiri - Şahamettin Kuzucular

Bir ömre bin hayâtın, azap miktârı düştü
Takvimle gün hesâbın, kahır payları düştü
Olmazdı şâd olayım, ömür boş yere bitti
Her günde bir kalemden kopan, uç yarı düştü

Ben hiç mi hak etmedim, Yarab doğruyu bildir?
Ağyâr da yâr ile yat, kulun gözlere düşmüş
Gel gör ki yağdı yakut, ziyan tek kârı düştü

Duydum ki aşk cezasın, hâkim affına gelmiş
Rab' bim üvey kula son, idam ihtarı düştü.

Şaştım da şad olunan, yârin koynuna düştüm
Gel gör ki tek defadan, hapis efkârı düştü

Gül yetti sahneye bak,sanıp gördüğü sensin
Zannımca boynu bükük, durup sapsarı düştü

Bir türlü kâm alamam, hayat boş yere bitti
Eller bu yanda düştüm, başım aykırı düştü

Düşmezdi hiç bu garip, nasip tekrarı düştü