Tenimi dağlıyorken ayrılığın yelleri
Her gün daha çok yakan hasret denen alazla
Ruhumun boğazını yokluğunun elleri
Sıkıyor da sıkıyor an be an daha fazla
Bir ölüm ağırlığı çöküyor her heceme
Sensizlik tüm gücüyle üstüme yükleniyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
