Azap Ateşi Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

Azap ateşi
Şiir özümün biçimisin aşka
bitimsiz arzum yaşama
gözlerin yöneldiğim sönümsüz ateş
küle değil ateşedir yürek yönüm...
Dikenler arasındaki çiçektir varlığın
dikenden giysini kabulle, koklayacağım..
Nicedir mezar olan ağzımı söze açacağım
şiirin kapısını yeniden çalacağım...
Arzu ormanına dönsün dudakların
ürpersin kuytuların uğultuyla..
gölgeni güneşleyeceğim dilimle
telaşlı, şiirim,şiirselliğimle
hasret sürgünü ellerimle
nicedir gölgeni kucaklayan kollarımla
azap ateşi ortağımla...
Çiğ tanesi gözlerinin ışığında
tanağarımına dek tutuşacağım
Kabataştayım, bunlar geçiyor kalbimden
yüzüm çiçeklenip kızarıyor arzuna...
çay içip kitap okuyorum
bide gözlerimle denize dalıyorum sen diye
orda mavisinde dalgaların, gözlerin salınıyor
iki güneş damlası diye...
Belki şiir yazarım ten çıkmazı hasretini dindirsin diye
sonra rüzgara fısıldarım sır gibi
sana getirsin açık etsin bide...

19.Nisan (insan) 2016