Azap Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Özlem arkamdan vurdu günlük güneşlik günde,
Umut dolu ellerim kaldı iki böğrümde,
Yanmamıştım bu kadar terkedip gittiğinde,
Böyle mi gösterirmiş azap birden kendini?

Ancak böyle anladım acısını vedaın,
Kopmuş bir tesbih gibi yüreğim darmadağın,
Dağ yıkıldı, altında kaldım koca bir dağın,
Böyle mi gösterirmiş azap birden kendini?

Sanıyorum yeniden göreceğim nasılsa,
Sen benim, ben de senin, dünya bile yıkılsa,
Aklıma gelmedi ki dönmezsin bana asla,
Böyle mi gösterirmiş azap birden kendini?

Beklediğim kalmadı artık tozlu yollardan,
Kesildi umutlarım kışlardan, baharlardan,
Kim dönmüş ki dönesin dönülmez diyarlardan,
Böyle mi gösterirmiş azap birden kendini?

(MELEKLEŞMİR MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 47-48/100)