Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İşte bu dünyanın hali. Gülümseyen, gülümseten yüzleri bile zaman zaman sığındırıveriyor kabire. SAYGILAR
Tebrikler çok başarılı bir çalışma tüm şiirleriniz gibi ...
sayin hocam daha harikulade siirler yazacaksiniz sizi issiz bilinmeyen yerlere gömemeyiz daha! ama kalbimize gömeriz:)) saygi ile...
'Son suyum son nefesim
Sayılı günümde yok benim' yüreğine sağlık..
Kabir azabı bu dünyalık olsun ahiretimiz ise aydınlık çok güzel saygılar.
Selam,ölen insan için o bir kaç metre bezin de önemi yoktur herhalde!Yüreğinize sağlık
yüreğinize sağlık
yorum yapmak istemiyorum tıpkı anlattıklarınızı hatırlamamak istediğim gibi
yılmaz çiğdem
Evet hayatta çekilen acılar sanki öyle bir noktaya varmış ki şairde; insanlığın kendisine sunduğu ölüm seremonisinin öğelerini bile istemez olmuş... Ama aslında bütün bu red edişlerin son noktasındaki o öze kaçış değil mi insanı kendi bilgeliğiyle buluşturup, barıştıran?
Oyy.. çok acı kokuyor bu şiir. Çok isyan dolu. Saygılarımla.. Gül Doğan
hakkını vermek gerek,güzel şiirdi,
dosdoğru,sade,yürekten geldiği gibi dökülüvermiş dizeler,,,
sağlıkla ve dostlukla,,,,,
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta