Ağladıkça azaldım ben
Kim bilir kaç kentin kaldırımlarına yağdım
Ben yağdıkça azaldım
Bir kısmımı annem aldı götürdü,
Az kaldım.
Bir kısmımı babam çaldı getirmedi,
Yas kaldım.
Ben azalmış 'ben'imle beraber
Yasıma yaslandım da yaşadım
Arada bir sevdalandım
Yaş tahtalara bastım
Tahtalar yaştı;
Yaşlandım...
Ben yaşlandıkça azaldım.
Azaltmadan kaç kişi sevebildi ki beni
Evlat tadında, her gün biraz daha çoğaltarak?
Bi saydım,
Sen tek kaldın.
Kayıt Tarihi : 1.11.2003 03:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Jale Demirdöğen](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/01/azaltmadan.jpg)
Bir şiiriniz okumak için sayfanıza baktım ayrılamadım hepsi bir birinden güzel,
Kutluyorum.
(Tam-puan)
Sevgiyle kalın.
Başarılarınızın devamını dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)