Azalmış... Şiiri - Mehmet Şahan

Küçücük kondular döndü saraya,
Benler büyüdükçe Bizler azalmış…
Okyanusta gemiler vurdu karaya,
Sen’ler büyüdükçe Sizler azalmış…

Sevdanın ağında beller karıştı,
Gönüller dağında diller karıştı,
Bağbanın bağında güller karıştı,
Genler büyüdükçe Gizler azalmış…

Ellerde edalar ayılmaz oldu,
Evlerde odalar sayılmaz oldu!
Göllerde adalar doyulmaz oldu,
Tenler büyüdükçe İzler azalmış…

Bilimi yuttular, yaptılar kızak,
İlimle kurdular insana tuzak!
Uzay yakın ama komşular uzak
Enler büyüdükçe Özler azalmış…

Âlimler çoğaldı gafa karıştı,
Cahiller tırmandı rafa karıştı,
Kemale ermeden lafa karıştı,
Onlar büyüdükçe Sözler azalmış…

Tahtayı bilmeyip taşa bastılar,
Hiç ödün vermeyip başa bastılar!
Bir mahsur görmeyip yaşa bastılar,
Bunlar büyüdükçe Güzler azalmış…

Şahan’ım âlemde ersiz çoğalmış,
Başıboş, hayâsız; yersiz çoğalmış!
Düzenbaz, ahlaksız, arsız çoğalmış,
Hanlar büyüdükçe Yüzler azalmış…