26.05.1989 / Kastamonu
Azalır sevmek
Yorulduğunda kalp
Yorulduğunda dil ve söz
Azalır ...
Durgun sulara benzetirim onu ben
Giden bahara ,
Çırpınan bir kuştur
Sararan bir gül ...
yanık bir türküdür
Susan ve kırılan içimizde
bağıra çağıra yalnızlığını
azalır ...
Zaman ilacıdır derler
her acının
Giden geri gelmez bilirim
Azalır sevmek de
herkes gibi biraz
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!