Azadlığın rengi Şiiri - Sevinc Arzulu

Dəli külək tellərimi daradı,
Həsrətinin hər gəlişi yaradır.
Indi gündüz gecə kimi qaradır,
Kim görüb ki azadlığın rəngini.

Nədən könül sevdasına yetməyir,
Vüsalın da dediyimi etməyir.
Səs-sədası qulağımdan getməyir,
Asta çalın ayrılığın zəngini.

Əvvəlindən qurulubdur bu bəşər,
Etdiyinin yarı xeyir, yarı şər.
Vüsal ilə dava edib öcəşər,
Görməmişəm hicr-həsrət cəngini.

Arzuların limanı çox uzaqdır,
Hicrin izi görünməyən duzaqdır.
Elə bil sevinmək çox yasaqdır,
Nədən könlün qəm-kədəri səngimir.

Ahu-zarım azalnmaz ki çən görsə,
Qara teldə adda-budda dən görsə.
Kimi isə gülər görsə, şən görsə,
Tez yetirir qəm özünü, ləngiimir.