Kelebeği yürekten salıverdim bağlara;
Bastım taşı bağrıma,boş kalınca ellerim
İster sümbüle konsun,ister çıksın dağlara,
Kuruyor biteviye kan kırmızı güllerim;
Ne çöl dayanabilir ne hortum tozlarıma.
Mecnun'u aratmıyor,şu perişan hallerim.
Zemheri çığı düştü,güneşli yazlarıma.
Şu gönlümden ben seni azad ettim kelebek.
Yoruyorsun! bir daha konma omuzlarıma...
Bana miras bıraktın, dertleri öbek öbek!
Hikmet Saadet ÇakıcıKayıt Tarihi : 10.12.2009 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şu gönlümden ben seni azad ettim kelebek.
Yoruyorsun! bir daha konma omuzlarıma...
Tesadüfen gezinirken rastladım şiirinize ve çok hoş bir raslantıdır, kendimi ve yaşadığım bazı harika ANları anımsadım..Sevgiylee
TÜM YORUMLAR (1)