Sıyrılıp uçuverdin, ruhunun giysisinden,
Alev vadilerinde yokluk varlığı boğdu;
Kör kâbuslar devşirdim, rüyaların isinden.
Kuyumda ateşinle yanan sular soğudu;
Ne sen öldün içimde, ne bir başkası doğdu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
