Azad Ziya Eren (d. 27 Ekim 1976, Diyarbakır) , şair ve yazardır.
lkokulu Çorum’da, ortaokulu Antep’te, liseyi Diyarbakır’da tamamladı. Dicle Üniversitesi, Biyoloji bölümü mezunudur. Şiir, deneme, plastik sanat eleştirileri ve şehir monografileri (Mardin, Paris ve Diyarbakır) yazdı.
Kültür & Sanat Politikaları üzerine makaleleri Avrupa Birliği Yayınları’nda yayımlandı. Uluslararası konferanslara ve kitap fuarlarına, şiir festivallerine, okumalara ve Avrupa’da résidence programlarına katıldı.
Başta Portekiz (Lisboa) ve Amerika (Sa ...
Roza'ya...
Az önce varlığından indim. Arzulu sokaklarından senin.
Uçsuz karanlığın bodrumuna. Bir kolumda gözlerinin
başkemanı. Tazelemek için aşkı ve acıyı. Ötekinde
kanatlarını yaymış bir girdap. Tazelemek için aşkı ve
Sevgilim Diren(c) ime-1...
çarşaf türevi bir deniz düşün
üzgün kalbin kadar engin
sakıngan tenince dingin
düşler yenibaştandır orada
Düşler çekip suyunu gecenin pervazından
Giderken pervasız anlar gibi anı olmaya
Bir kalp çırpardı mavilere doyamadan
Kanatlarını usulca bulutlara vurmaya
Sisli ve sessiz bir gün gibi o dünlerden
ateşte kor olup bitmekti dileğim.
hayatın; köpüksüz ve
huzurlu olduğu bir durgunlukta
ani bastıran yağmurla gelen günün
ilk ıslaklığına yenilmek
Siyah bere altında altı ay kanamasız kesiklerle geçerse
Ortasındaki koruluktan bir keklik sürüsü hükmüyle
Çırpar kanatlarını geçmiş, rüzgâr unutur uğultusunu
Bunu hışırtısını yutan kiraz ağacının yaprakları bilir
İçinden siyah sular dökülen cadılar
her ölüm her doğum gibi işleyerek
yer eder bir kalımın mutlak bir yerinde
dememden pay etmeyenler
ölümlerini saklayacak şakrak bir kese
dayanıksız bir yaşam sancağı
diktiler yörelerine, dörtlerine, duvarlarına...
Un tercer tigre buscaremos. Este
Será como los otros una forma
De mi sueń e, un sisteme de palabras
Humanas y no el tigre vertebrado * /J.L.B.
sunağa damlayan ilk kan gibi hançerden
kalbin kuytusunda hep durur
o ilk sözler ki ayrılık borusundan üflenen.
toprakta değil artık kazdığımız geçmiş
bildik rüzgârın çapasıyla incinen
(Je n’en connais pas la fin...)
İkindi vakti,
yolunu şaşırıp pencereye
kendini salıveren Cezayir Menekşesi’nin
henüz pembeleşmemiş yakut cüz’leriyle
ENİS BATUR İÇİN GÖMLEKLER MESELİ
/Kum Döken Çöl Saati
Hiç kimse kendi ölümüne böyle korkunç kalkmadı
Benim yaşama oturduğum gibi... *
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!