Kendi kendimize büyüdük içimizdeki çocuk ise hiç büyümedi herşey de yarım kaldık çocukluğumuzda
Şu dünyadan ne anladın deseler derin bir iç çeker susarım
insanın kalbi kırılınca sevmeyi bırakmaz göstermeyi bırakır
kendine yaslanmak diye bir şey var taşı da tuğlası da benim
Azad KavriKayıt Tarihi : 5.1.2025 14:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!