Sordum kendime acıtan ne yaramı
Sardım sanmıştım senelerce
Küçük bir delikti sanki yüreğim
Kapandı sanmıştım kapılarım
Bir gün çıktın karşıma
Adını seslendim
Yüreğime dokundun yanağımı okşar gibi
Sordum kendime acıtan ne yaramı
Kanıyor yeniden işte yeniden
Aşkı neden acıya benzetirim hep
Mutlu huzurla yaşamak varken
Tadı tuzu sanki hayatımın
Bir baktım eğiliyor önümde
Öylece
Azad et diyor yar uçayım gideyim
Ettim seni azad yar
sen kal ben gideyim
Gitmek daha acı verir kalandan.
Yazan:Arzu SAİM CEYLAN
Saat:19:00
Kayıt Tarihi : 4.12.2014 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bazı yaşantılar başklarına aittir ama duygularım bana aittir.
TÜM YORUMLAR (2)