Azad Et Şiiri - İsmail Karakuş

sonsuzda,
galip bir gladyötör gururu,
ve bir,
hüzün resmi,
yaşadıklarım..

sessizliğin,
o huzurlu tatlı sesi;
ve yılgın bir ömrün,
hatıralara yaslanmış,
çaresiz yitimi.

hakikatin,
biçareliğin,
elden birşey gelmezliğin,
saplanış noktası.

fırtınada tutulan,
kuru bir
ağaç kökü,
ya da ıssız bir adada,
okuduğun son kitap artık..

neşeni kıskandırmanın,
sana tersten dönüşü.
ve de duygu nehrinde,
başkalarını yıkaman sırayla...
....
değdi mi,
girmekte olduğun,
o sır kapısından,
bir daha girememeye?

ve göğü artık buz mavisi
görememeye.
ve hayata asla,
senkronize
bir dalış
yapamamaya.
..
asırlarla biriken,
sendeki eşsiz
elmas fırtınaları,
ver artık
hayatın yeni sahiplerine!
ki hayat azad olsun,
körelmiş
bütün bunak esaretlerden.