İnsanlar dedim.. fısıldayarak!
Hep bir şeyler taşıyorlar sürekli ve yeniden,umarsızca.
Bazen bir kuncakta bazen tabuttta
Sürekli ama.
Bazen elinde poşetli babalarımız
Bazen avcundaki şefkati saçan annelerimiz.
Sonra kolunda çanta okul yolunu düz edenlerimiz
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
