Azad Şiiri - Dilek Hokkaömeroğlu

kutsal mabedi yorgun aşkın
süzülür karanlığın ellerine suskunluk
dokundukca kanar söz
yüzyılın hikayesinde...

közünde yangınlar savrulur
ateşine dokunan ellerimden düşer yalnızlık
yakar yırtar geceyi an
gözlerim üşüyorum
kan kırmızısı bir masalın kahramanı zaman

kehanet ölüm sordu
paramparça bir ömürde
yolunu kaybetmiş kahin gibi
arzuladı gizlediği mabedi

akşam alacası çöktü yağmurun gözlerine
sahip dedi esir kız
özgürlük özgürlük özgürlük....
çıplak ayaklarına sürdü esaretini
raks etti karanlığın çığlığında
suskun denizin öfkesine yenik
kendi dehlizinde kayboldu....