Az Önce Geçtin İçimden

Henüz geçtin içimden
bir mısra savruk bir şiirden nasıl geçerse öyle
içimde bir denizi dağıtırken gözlerin

bilemezsin
her söz nasıl da ayrı bir kırılgandır bu mevsimde
kapı aralığına nasıl da dalar bakışların

Az önce geçtin içimden
puslu bir sonbahar gibi geçtin
şiirin nabzı atarken şahdamarın da akşamın

her seferinde korkular çevirirken yolumu
her seferin de vedalar
ki vedalar avuçlarım da ter yoğunluğu ten boşluğu
vedalar ayrılıklar evinin sokağı görmeyen balkonu

soylu kavgamın içinden bir veda gibi geçtin
az önce geçtin...