Seni, gün batımını seyreder gibi
Sevebilmek isterdim...
Yolda yürürken,
Telefona bakarken ansızın.
Ya da uyurken...
Hiç olmasaydın,
Özlemek isterdim varlığını.
Yarı tok bir hayat...
Seni “az kuru, az pilav” gibi
Sevebilmek isterdim...
Anlamadığım dilde bir şarkı gibi
Dinlemek isterdim sesini;
Hayaller kurabilmek notaların üstüne.
Derin bir ah çekmek,
Resmine her baktığımda.
Geceleri uyanıp,
Şiirler yazabilmek anlamına...
Al senin olsun ömrüm!
Hayatımın yarısı ve bedenim.
Bir odası evimin, çiçeklerimin hepsi,
Sazım, annem, dostlarım...
Yalnızca kendimi bırak bana,
Seni özlemek için...
Kayıt Tarihi : 2.4.2005 17:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hidayet Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/02/az-kuru-az-pilav.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!