Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
hüzün ve duygu yüklü bir sarki esliginde okumusum gibi geldi dörtlükleri...
mükemmel bir ustalık...
akıcılığı ahengi ses uyumu dili ve içeriği ile nefisti...
saygılarımla selamlıyorum...
Ölüm sanki ebedi bir ayrılıkmış gibi, ondan öcü gibi bahsediyorsunuz Nimet abla!
Ölüm hak dostları için, Ebedü-l abada'a göçmüş, yüzde doksan dokuz ahbaba kavuşmak vesilesidir ki, o sonsuzluk canibine bizlerde gideceğiz.
Hz. Mevlana ölüm günü için,'Şeb-i aruz!' yani, 'düğün günü' demiş.
Ölümden korkmaya hiç gerek yok. Yeter ki öte taraf için gerekli hazırlıkları yapalım. O zaman orası burdan çok daha güzel bir alem olması hasebiyle, bizlerin iştiyakla talip olacağımız bir diyar olur.
Hayırlı çalışmalar, hayırlı bayramlar efendim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta