Kendine gel ey gönül, uyan artık şu düşten!
Uy emrine Mevla’nın, kork esfel’e düşüşten!
Aç gözünü ne olur, bet olmadan akıbet!
Din-i hakka sarılıp, son resulü takip!
Bir defacık verildi, şu hayatın unutma!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Merhaba!
Pek akıcı, duygulu, coşkulu, ibret alınası ve manidardı.
Tebrik ediyor, bereketli ilhamlar diliyorum.
100+heybem.
Vesselam.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta