Az gelir azapların Şiiri - Şenol Özcan

Az Gelir Azapların

Kanımın akışına tampon olan,
misina şeffaflığında,
kangren ayarında,
hücrelerimin imiğine basan,
bastığı yerlerde izini bırakan;
ağlayan,
daha çok ağlatan,
susan,
en çok susturan.

Daha genç,
daha diri;
git desem gidecek gibi,
giderse ölecek gibi,
gitmese solacak gibi…
Hoş,
kalsa da gitse de hepsi bir;
değişmez yörüngenin ekseni gibi.

tekil şahsın, 1. tekil şahsa hükmü:
Az gelir azapların, az.

Kanımın ırmaklarına arsızlık tohumları serpiyorum.
Az gelir ettiklerin, az.

Halkçı yanlarımı dikiyorum ayağa.
Kapandım mabetlerine çokçulculuğun;
(sen)den zırhlarımı dövdürüyorum Kawa’ya.
Halkçı oluyorum, çokçu, çoğulcu.

Biliyorum:
Çok vaktimi alabilir zehrinden arınmak…
Hem (sen)lerin,
hem (sen)denlerin.