Baştakiler başımızı ezdiler,
Dilimize, ahüzardan söz gelir.
Bizi, hedef tahtasına dizdiler,
Artık bize ölüm bile vız gelir.
Düzen bozuk, adalet yok, yasa yok.
Gidişattan endişe yok tasa yok.
Sanma, sana oturacak masa yok,
Tavuk esirgemediysen, kaz gelir.
İtibardan tasarruf mu olurmuş?
İnsan, gösterişle şeref bulurmuş.
O her şeyin âlâsını bilirmiş
Ne söylesek, hepsi ona caz gelir.
Konuşurken, her şey tamam, kusursuz
İcraatta eylemi yok mahzursuz.
Meseleler çözülür mü düstursuz?
Ekranlara, göstermelik poz gelir.
Sarayların, sayısını bilen yok.
Evsizlerden, utanması filan yok.
"Memlekette hiç açlıktan ölen yok"
Bu yüzden mi, tüm sitemler naz gelir.
Zengin zevat, mala vara doymuyor.
Fakire, bir lokma ekmek kıymıyor.
Anayasa, bunu soygun saymıyor.
Üstümüze sabır yağsa az gelir
Sırtımızda tepinenler pek mutlu
"Acımadan ezin!" Diye komutlu
Fakirin dramı, iki boyutlu
Sırtına yük, ciğerine köz gelir.
Fakirin vergiden beli bükülür,
Zenginin borcuna kalem çekilir.
Bir gün bu düzene çelme takılır.
Biraz sabret, zulmün sonu tez gelir.
Asgari ücretten yüksek, kiralar
Geçinmek mucize, yanmış çıralar
Hangi bilinmeze akar paralar?
Ele milyar milyar, bize yüz gelir.
Vekillere üç yüz beş yüz akıyor,
Asıllar da asgariye bakıyor.
Emeklinin artık canı çıkıyor
Çul gerekmez, kefen için bez gelir.
Baştakiler kuş sütüyle beslenir,
Garibanın sofrası boş, hislenir.
Adaletin terazisi paslanır.
Bu haksızlık yaramıza tuz gelir.
Talan edip memleketin varını
Bitirdiler, düşünmeden yarını
Kim düşünür bu ülkenin kârını?
Bu hesapla bütçe nasıl düz gelir?
Paramızdan sıfır atmak yetmedi,
Enflasyon tavan yaptı, bitmedi.
Kim demiş ki tefeciye gitmedi?
"Fa" deyince, arkasından "iz" gelir.
Halkı kutuplaştırdılar, oyunla,
Ya tarafsın, ya hainsin, oyunla.
Cühelayı bir tuttular koyunla,
Aynı çoban on altıncı kez gelir.
Ah vatandaş, soyulurken uyursun.
Medyan yok ki bu soygunu duyursun.
Çalan gitsin, başka hırsız buyursun,
Biri gitse, başka bir aç göz gelir.
Vehametler yalanlarla örtüldü,
Her şey, bozuk teraziyle tartıldı.
Edep, haya, ar damarı yırtıldı,
Artık bütün ilişkiler yoz gelir.
Bu saltanat yakışır mı bu çağa?
Kara leke takvimdeki yaprağa.
Belki bir gün cemre düşer toprağa,
Bir çiçekle bahar gelir, yaz gelir
Eminim ki bu dertlerin sonu yok.
Egoizmin, bencilliğin dini yok.
Her şey mübah, sanki hesap günü yok.
Bir gün hesapları, Hak'ka arz gelir.
08 Şubat 2024 Emin Yıldız
Emin Yıldız 2Kayıt Tarihi : 16.2.2024 16:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!