Sen İstanbul’un gülü, çiçeği,
Ben, gariplerin çile durağıyım.
Sen sadabadın lalesi,
Ben,dağların garip sedasıyım.
Yaşlar akar yanakta,
Sakın er olan ağlar mı deme.
Sen gülşende dolanır, salınırsın,
Ben, gariplerin çilesinden zevk alırım.
Sen,boğazın sularında yüzdürdün hayalini,
Ben,dağlarda savurdum duygularımı.
Medeniyetin beşiğinde yoğurdun kendini,
Ben nasıl inlemeyeyim.
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökmenzade Bayram](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/31/az-ca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!