Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Şiiriniz son kıt'asına kadar gayet güzel giderken Leyla ve Mecnun mevzusunda ve "Nefsini bilenler Rabbini bilir" mısrasında mana engeline takılmıştır.
Leyla ile Mecnun, bir mecazi muhiplik masalının iki meşhur kahramanıdır ve bu masalın dinle diyanetle asla bir alakası yoktur. Zira dinde böyle gayr-i meşru ilişkilere vize verilmez.
"Nefsini bilen Rabbini bilir" İfadesi de yanlıştır. Çünkü kişinin önce Rabbini ve onun emirlerini ve de yasaklarını bilmesi gerekir. Bu da kafi gelmez; Kişinin öğrendiği bu emir ve yasaklara ittiba etmesi gerekir. Bu iki merhaleden sonra kişi ancak gerçek kimliğini doğru olarak öğrenip haddini tecavüz etmez. Tersini yapanlar ise Vahdet-el vücut felsefesi müntesipleridir ki, onlar kendilerini- haşa- Allah'ın cüzleri telakki edip "ETE KEMİĞE BÜRÜNDÜM, YUNUS DİYE GÖRÜNDÜM" diyerek hem müşrik hem de kafir olmuşlardır.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta