Az Bulunur Şiiri - İbrahim Çiçek

Özü sözü bir olanlar;
Az bulunur, az bulunur.
Arkadan hiç konuşmayan,
Az bulunur, az bulunur.

Dürüst insan çok az kaldı;
Şeytanlık yerini aldı.
Eli dili temiz olan,
Az bulunur, az bulunur.

İçi dışı bir olanlar;
Ayağı sabit duranlar.
Dost ardından vurmayanlar,
Az bulunur, az bulunur.

Elif gibi düz olanlar;
Hep hak yolunu bulanlar.
Dosta tuzak kurmayanlar,
Az bulunur, az bulunur.

İbrahim yazdı bunları;
Hep anlattı doğruları.
Hakkın adaletli kulları,
Az bulunur, az bulunur.