Ayyüzlü Kadınım Şiiri - Ferhat Tebat

Bir ben bilirim ne kadar vazgeçilmezsin
Ne kadar şefkatlisin gönlünde yer verdiğine
Kimse bilmesin bir ben bileyim
Gözlerinin ruhlara hükmettiğini

Var ya o saf mağrur duruşun
Sonra yok mu o taşa hayat veren sabrın
Ama bilmesin kimse bir ben bileyim
Melekler kadar masum olduğunu

Kızıyorum ya bazen zamansız sebepsiz
İşte bunlar bırakmaz artık seni cevapsız
Sensiz bu ömür ne kadar sessiz, çaresiz
Bir sevdasın içimde amansız

Bırakma umudu inancı, bizi ışığa götürecek sesi
Ama dur, bir ben bileyim zindanları aydınlatan kalbini
Bir bu gezgin bilsin tanıklık ederken hayata
Bırak sade o sevsin seni ay yüzlü kadınım