Ayyaş Rıza Şiiri - Mehmet Yaş

Zorlu tebessümlerle bırak caka satmayı,
Rüzgârda savrulduğun yetme mi ayyaş Rıza?
Mide aç, cep kuruşsuz..bırak nara atmayı,
Alkolle kavrulduğun yetmez mi ayyaş rıza?

Saat gecenin üçü sen hala masadasın,
Hayır! Masa da değil, sanki musalladasın..
Şempaze’lik halinle hala şamatadasın,
Bunca rezil olduğun yetmez mi ayyaş Rıza?

Karını, çocuğunu itibarını düşün,
Bu böyle sürecekse çok yakındır çöküşün..
Sonra fayda verir mi bin pişman dövünüşün,
Akıntıya uyduğun yetmez mi ayyaş Rıza?

Kendine canlı, canlı mezar etme dünyanı,
Hep yalan söylemişler var mı çekilir yanı?
Hani içki zevk verir, mest ederdi insanı?
Umduğun ve bulduğun yetmez mi ayyaş Rıza?

Eğer tez bırakmazsan bu illetin peşini,
Bir sabah bir köşede bulacaklar leşini..
Yavrunu öksüz koyup, dul bırakma eşini,
Her yerden kovulduğun yetmez mi ayyaş Rıza?

İçki, sigara derken kumarda eklenince,
İşin içine bir de geçimsizlik girince,
Gerek yok Azrail’e veyahut başka linçe,
Bu kadar süründüğün yetmez mi ayyaş Rıza?

16.08.1975 / Konya