Ayyaş Şiiri - Muhayyel Gizliay

Denize karşı şair olunmaz
Gördüm, ayyaş olunur
Benim kadehim şarapla dolmaz
Kederin yanında bize dert sorulur

Bizim dağlar eşkıyasız durmaz
Mavzer eşkıyadan sorulur
Bizim eşkıyalar bize mangır sormaz
Tanırlar, bizi tanıyan yılan durulur

Yolu atımız bilir, koşuşu yaman olur
Nalında binbir türlü iz bulunur
Biz yürürüz, at yorulur
Bizi bilir kurt, çakaldan korur

Denize karşı şair olan insan
Şahıs aşkını bilir, biz diğer taraftayız
Onlar dalga sesi dinlerken
Biz devlet aşkına yanmaktayız

Bize sevimsiz deniz, size bura deplasman
Sonu gözükmeyen aldatır, burada yanılmam
Kayalıklarda oturup Rus içkisi içmekten anlamam
Çay var otur kederde taze, yıldızsız yerde hayal kuramam

Muhayyel ne olacak bu halin?
Karışma herkes istediği gibi yaşasın
Yaşasın da durmuyor elim
O haldeyken insan esiri oluyor mu dilin?