AYYAŞ
yavaş yavaş ağırlaşıyorum
bedenim düşüncelerimi dinlemiyor
yenilgilerime bir yenisini eklerken
ayyaşlığıma kılıf buluyorum sanma sakın
henüz devrilmeden masadan
biriktiremediğim düşlerimin peşindeyim
gaipler ülkesinde gaibim biliyorum
içip içip renklerini arıyorum yaşamın
fırtınaya tutuluşunu göremedğim
her gün ararken kaybolduğum
kir pas dolu içimi örterek
başka başka dünyalar kurduğum
yaşamın sevdasına kadeh kaldırıyorum
madem ki bi daha gelmeyeceğim dünyaya
ne diye aklıma mukayyet olayım ki
yüreğimi dinlerim her gün bir su başında
iki kadehi yare üleştirip
bi de vurdum mu sazımın teline
aşık da olurum maşuk da
hatta ayyaş da olurum
bırak dönerse dönsün dünya
bana mı soruyor dönerken
yarın ölmeyecek miyim nasılsa
bazı bazı
kılıksız,biçimsiz düşler içinde
yolumu keser harç ister
sen bu değilsin,olamazsın der ya hani
arada bir de güçlenip
zayıf düşürüp beni,yıkarya yere
bakma sen onlara
ne bilir en yüce mertebesini yaşamın
akıtmadan koca koca yaşları
kahkahayla gülmek gelir içimden..11.3.2012
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 4.7.2017 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!