Ayyaş Şiiri - Can Mutlu

Hokkada kanım var mürekkep niyet,
Kayboldu divitim bulamıyorum.
Bu son meyhanenin sarhoşuyum ben;
Hancı doldur hele ayılmayayım,
Kazara, adamdan sayılmayayım.

Arşın burda, “Halep” yangın içinde,
Savaşçılar sahte cennet peşinde,
Veresiye defteri pavyona düşmüş,
Müflis ayyaş üzüm suyu düşünde…

Esrarkeşleri de toplamış polis,
Tokatlar peş peşe yüzümde patlar,
Ben de içtim ama meşhur değilim,
Ne işim var artistlerin içinde...

Puslu ve heybetli Perşembe’lerde,
Cesedimi “süslüman”lar kemirdi,
Uçmağa mı vardı Bozkurt’un soyu,
Köpek salyasında yiğit boğuldu,

Hancı doldur hele, çabucak doldur,
Nihayetinde ayyaş’ta kuldur,
Zembilim dopdolu yüküm çok ağır,
Topal hafızım ya, kulağım sağır,
Boş kalmasın kadeh, söyletme beni,
Söz verdiğimiz şişeler bekler,
İçi boşalmış kardeşlerinden,
“Neyimiz eksik te içmedin” derler...

Daha ciğer satmam, yevmiyem tamam,
Bu sarhoş kulunu affeyle mevlam...