Ayvar Şiiri - Leyla Şerif Emin

Devrik cümlelerin çocuklarıyız
Devirlerden geçip geldik buraya
Yüklemlerimiz hep baştadır
İş önemli, kişiyi sormaz kimse burada
Balkan desek de kanmayın baştaki bala
Asıl kan bulaşmıştır en çok bu toprağa
Devrik cümleleri severiz
Çünkü sonuna kadar dinlemez kimse bizi
Ara sokaklarda gizlidir zamirlerimiz
Sırtı kambur yükü ağırdı eskilerin
Hayallerine kandıķ hepsinin
Ayvarda birleşir tek bileklerimiz
aksi takdirde
Vardar ile sınır koyarız aramıza
kırmızı biberi közleriz severiz de
acılı olanı varsa hele değmeyin keyfimize
diner belki içimizdeki fırtına banarsak ekmeği şuşkaya
rabuşlu der annem hangi dilden gelmiş bilemem
patlıcanın sıfatı vardır bizde "kara" derler ona
tek bir kazana sığardı belki hayallerimiz
bazımız duvarlara dizeriz
sonbaharda ara sokaklara sinen kokuya hasretiz
komşudan kepçe isteriz bazen soba isteriz
varsa kocaman bir tenceren ona da hayır demeyiz
sakın kavanozları atma kışa yorgun gireriz
ne varsa ayvarda var gerisine hikâye deriz...