Ayvalık’ta tarihi bir ev,
Rumlardan kalma.
Yanında deve damı,
Deve damının önünde,
Göklere uzanan çamı,
Çamın dibinde ıstar dokuyan kadını,
Görmeye değer.
Istar dokuyan kadını sorarsan eğer,
Yok okuması yazması,
Başındaki yazması,
Kaymış bir yana.
Gerçi, umurunda değil yazmasının kayması.
Onun derdi dokuduğu nakıştır,
Bir de dudaklarından dökülen türkü.
Türküsü nakışla yarışmalı,
Nakışı türküsüne karışmalı.
İlmek ilmek, renk renk,
İbrişim olup,
Uzanmalı Sümer’e,
Anadolu’da yankılanmalı,
Koyak koyak Türkmen obalarında.
Ayvalık’ta bir ev deyip geçme,
Uzanır kökleri, Girit’e,
Midilli’ye, taa Sümer’e,
Akrabadır Tanrı İştar’la.
İştar’a ilmek ilmek bağlıdır,
Istarda dokuduğu nakışla.
Ayvalık’ta bir ev,
Yanında deve damı,
İşte ben o damda yatmaktayım.
Yazması yana kaymış,
Gözleri sürmeli,
Istar dokuyan,
Kadına bakmaktayım.
23.10.2010 / Ayvalık
Sami GökKayıt Tarihi : 18.9.2012 02:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ayvalık tarihi beni çok etkiledi.Şimdilerde orada yaşıyorum.O tarih içinde bu şiiri yazdım.
![Sami Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/18/ayvalikta-bir-ev.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)