Ayür Şiiri - Zeynep Beşen

Gün yüzeyden sökülünce
Ay açılır geceye.
Gözler yumulur çoğu yerde
Ağızlar susar kimi zaman
Akil us tahtasını cebine koyar bu dem de .
Dağlar uykuya yatar köpekler ulur.
Ruhlar açar bir bir ,gece siner kendi haline.
Kimi rüya yeniler
Kimi rüya yorumlar
Bazıları ise gecenin sessizliğinden tat almaya bakar..
Kendini dinler
Ruhunu arındırır
Bir sevinç suyun da
Kendini arıtır.
Huzuru içer doya doya .
Mutluluk iklimin de yeniden açar.
Güler bakar
Bakar güler hayatın cümbüşüne.
Sonra yüreğini yeryüzünden alıp
Alemin incisinden evreni seyre çıkar.
Noktadan bire
Birden üçe
Üçten hiçe çıkar.
Hiçlik rahlesinde cüzlerden bir cüz açar.
Okur alemi ve anlar artık
Aslına erdiğini.