Nenem dedim ya utandım,
O sesinle duygulandım,
Gönül yaşınla ıslandım,
Gönlüm kıraç dağlar iken.
Derdin derdimi ekledi
Şu gönlümü yare’ledi,
Sanma ki suskun bekledi
Göksu’m gibi çağlar iken.
Ağıt doldu gönül göl’üm,
Köz yaktı da uçtu külüm,
Seksenlerde soldu gül’üm
Sen yavruna ağlar iken.
Nenemsin sen benim nenem,
Gülemem ben Ayten nenem,
Söyle bana nasıl gülem?
Sen karalar bağlar iken.
O gencecik gönül sende,
Genç yaşımda yoktur bende,
Yapalağım bu bedende,
Gönlü ile açar iken.
22.09.2004
Ali YapalakKayıt Tarihi : 15.8.2008 04:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!