Ayten Şiiri - Şükran Beşışık

• 

  Meltem Ulaş Albayrak

  'Dimdikti merdiven
  Tutunarak inerken...
  Arkadan seslendi
  Dur bekle koluna gireyim
  Çantanı da ver ben götüreyim
  Müşfikti kelimeleri
  Dönüp kendisine baktığımda,
  Gülümsüyordu gözleri
  Sanmıştım onu iyilik perisi
  Estirmişi sıcacık bir bahar yeli
  Taşıyordu kalbinde
  Paha biçilmez cevheri
  Almanya’da doğdum dedi
  Türklüğü ve dini ile
  Dimdikti gerçek kimliği ile
  Pekte nazikti kendisi
  Nasıl haz verirse bahar güneşi
  Ayten de yakıp gitmişti
  Dosluk kazanına ateşi…'
  
  Anlatım tarzınız çok güzeldi...Kutluyorum...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)