Aysu Şiiri - Kaygulu Abdal

Nice vakit durup da
Kulak versem Aysu'ya
Eriyip akıverir
Karanlıkta Ay suya

Benim melül bakışlım
Mahzun kadife seslim
Sen konuştuğun anda
Ruhum ruhuna teslim

Canıma bir can katar
Senin o mahzun sesin
"Aşkım" diyen dilini
Aşkın Kaygulu yesin

Gönül sokaklarımda
Her bir yere yürüdün
Nere baksam sen varsın
Gözümü sen bürüdün

Gönül sokaklarımda
Yürü sevdiğim yürü
Bu garip nefes alır
Yalnız senden ötürü

O kutlu günde aşkın
Yüreğimde baş verdi
Birtek seni diliyor
Gayrısını boş verdi

Dilim seni çığırır
Yüreğim seni diler
Ruhumda her bir parça
Hepsi seni bildiler

Senin öptüğün yeri
Yıkamam durulamam
Bırakır da gidersen
Yanarım durulamam

Ey gönül sen daima
Sevdiğini anasın
Aşkının ateşiyle
Cayır cayır yanasın

Ey Kaygulu önceden
Sen ne yaman er idin
Sevdiğini görünce
Bir mum gibi eridin

Kaygulu uz dillidir
Sözünü iyi eler
Ah bir anlatabilse
Neler diyecek neler