aysız bir gecede
karanlığa çiziyorum seni ve her şeyi
belki de hayatım tükenirken arıyorum acıların sebebini
ve yaşamın uyanışını hissetmek istercesine
elimde bir kalemle
uçmak
uçmak istiyorum
tıpkı yeşil bir yaprak gibi.
ve sonra
…ne varsa unutmak
sulara yazdığım mektupları
mısralarımındaki kayıp şiirleri
ve belki de içimden çözerken ölümle yaşamanın çelişkisini
yine bıkmadan çiziyorum
üzerine çığ düşen mevsimlere seni
sonu ölümlü yolları
anlaşılmaz işaret levhalarına belki
o, sen olan ki bir kadın.!
belki baharı anımsatıyorsun
ağzında sakladığın bal gibi söylenmeyecek sözleri
bense bunları bekleyen
donuk çimenli bahçelerde oynaşan belki zavallı bir deli
belki de yüreğinde hayallerini düşürmüş bir ölü
belki uçsuz zamanların sonsuz yolculuklarında büyüyen
fakat şimdi kendi imhasını yakan bir adam gibi...
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 13:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
