Bir çocuğun gözlerinden bakmak kara geceye
Ne yıldız ne ay
Bir çocuğun gözleriyle tılsımlı bir karanlıkta
gece kimin ellerine düşer bu gece
gece kimin tenine ayışığı damlatır
kime sabahın ışıklarını...
ve gece bir çiğ gibi düşerken düşlere
geceme pencere aç
yanımda bulayım seni
gün gibi geçiyor gözlerin
gözlerin Ankara bozkırının elasında
bir bahar günü
gözlerin yaza çalmış bir sarı bu defa
yaşadığım her ana yayılıyor sesin
benim için hasretti İstanbul
biraz hüsran
beni bana uzaklaştıran acılar
biraz huzurdu İstanbul
beni bende sağ tutan anılar..
ruhumu teslim ettiğim deniz kokusuyla
Korkularım beyaz kalsın
ellerimde yaş
umutlarım sende kalsın
bende aşk
gidiyorsun
düşündün mü bilmem beni
Ayışığında vahşi bir sevişme
tenin tenime düşen bir gölge
duygularını kime satmış bilinmez; gece
hayallerime yağmur yağıyor
sen düşüyorsun sesime
kırılmışsın çocuk
ellerine batmış dünyanın kırıkları
tenine düşmüş acıların gölgesi
sevdalanmışsın zamansız
yakalanmış amansız bir hastalığa
yalnız kalmışssın karanlıklarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!