Aysın Geceler Şiiri - Hatice Kutsal

Sabahın devranı günü satınca
Vakitler daralıp gölge yatınca,
Şafağı bekleyen kızıl batınca,
Güneşin yerini alan olursun.

Söz verip çekilme ertesi güne,
Mazi olup gitme karışma düne,
Meyletme geçici aydınlık üne,
Gündüzün içinde yalan olursun.

Hangi karanlığın sesini duydun,
Sözünü dinleyip aklına uydun,
Zifiri boşlukta sen yalnız buydun,
Yeniden doğmazsan talan olursun.

Göklerin üstüne usuldan çıkar,
Şavkından gecenin canını sıkar,
Karanlık zamanı yavaştan yıkar,
Muhterem namını salan olursun.

Boşluğun içinde asılıp durul,
Göklerin katında kasılıp kurul,
Kandiller yanınca geceye vurul,
Kaybolmaz yerinde kalan olursun.

Hatice Kutsal