Ayşenur Takak Şiirleri - Şair Ayşenur Takak

Ayrı sabahlara uyanıp
Ayrı gecelerde uyuyacağız
Yaptığımız bütün hataları kadere bağlayacağız
Farklı şehrin havasını soluyacağız
Gökyüzünde uçan kuşları eskisi kadar sevmeyeceğiz
Bütün insanların yüzü değişecek

Rüzgar gibi gelsen bana
Savrulmadan konsan yanıma
Ben seni gözlerimle severim
Yeter ki gelsen bana

Güneş gibi gelsen bana

Çok özlersin o kilometrelerce uzaktaki insanı
Öyle özlersin ki,
Kafanı kaldırmaya korkarsın artık
Hiçkimse o olamasada herkesi ona benzetirsin
Gördüğün herkes o gibi gelir sana
Tek kişilikmiş gibi

Evet..
Bugün..
Biliyorum doğum günün
Bensiz geçirdiğin,
Ve bensiz geçirmeye başladığın ilk doğum günün
Sakın unuttum sanma,

Her baktığım yerde seni görüyorum
Ağlayarak gidiyorum yanına
Tam ellerini tutmaya
Ben sana yaklaştıkca kayboluyosun
Sende istiyosun sarılmak
Ellerimi tutup, gözlerime bakmak

Bazen diyorum kendi kendime
Ne kadar kendimi yalnız hissedip
Yabancılık çeksemde sensizlikte
Alışamasamda sensizliğe bu şehirde
Sahipleniyorum bu şehri
Benim diyorum

Sen çıktın karşıma.
İlk sevgi.
Belkide ölümümün nedeni.
Her gün seni gören gözler,o gün bambaşka gördü seni.
O an zaman durdu.Ben durdum,sen durdun..Hiç böyle hissetmemiştim.Sanki birisi,göğüs kafesimin sol tarafına bir şey batırıyordu.Boğazım düğümlendi.Elim ayağım birbirine karıştı.Yapabildiğim tek şey donup kalmaktı.Alev saçan saçlarınla beni karşıladın.İşte hayat şimdi başlıyordu.Tam şimdi. Seninle..Oysa çocuktuk daha.Yola çıkmış yeni yolcuyduk.Ama duygularıma karşı koyamıyordum. Gamzelerine daldım. Tenin bembeyaz..Bir an durup tökezledim.Bir şeyler söyleyecek gibiydin.Bende birşeyler söylemek istiyordum ama o kalbimdeki ağrı buna karşı çıkıyordu.Gülümsedin,yanıma geldin
Ve merhaba..

Ben seninle herşeyi sevdim
Gözlerine bakıp dalmayı
Elini tutup ısınmayı
Elindeki sıcaklığın kalbimi hızlandırmasını sevdim

Ben seninle herşeyi sevdim

O mevsimde bulanıktı herşey
Ahlar geçti dilimizden
Radyoda bir kaç satır ayrılık şiirlerinden
Bir kaç satır hüzünden..
O mevsimde kuşkuluydu herşey
Kitaplar anlatmazdı birşey

Sigaramın dumanına hapsettiğimi sanmıştım seni
Her içime çekişimde
Yaktın geçtin içimi
Ama ayrılık günü geldiğinde farketmiştim
Sen gitmeye meyilliydin
Gözlerinden gitmek istemediğini anlasamda