Yalnızken düşündüklerim
Kalabalıkta yitip gidiyor.
Seninleyken hissettiklerim
Sensizken beni yoruyor.
Bu karanlığın dibindeyken
Bir Ocak’tayım ve gece,
Asfalt ıslak ve adımlarım sessizce.
İrkilirim rüzgar iliklerime esince,
Dallar geceye, geceyse ömrüme.
Kusarım karanlığa tüm derdimi insanca
Yarın güneş benim için doğsa
Tüm karmaşam bir anda son bulsa
Dinsem bir deniz gibi dalgasız huzurla
Rahat bir nefesle aydınlığa doysam
İçsem sonsuzluğundan bir kadeh
Nedir benim geceyle bitmeyen savaşım
Nedendir bitmek bilmeyen yolculuklarım
Hem çare hem dert iken
Nasıldır benim bu karanlığa sarılışım?
Eskiden korkardım geceden
Bu gece bu Ocak
Tüm bu rastlantılar
Ne çok şey var
Seni bana hatırlatan.
Bu kumsal bu gökyüzü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!