Şehirler titrer, geceler derin ve sessiz, İstanbul’un kalbinde kaybolur hayaller. Hayatın kollarında bir sonbahar rüzgârı, yaşanmışlıkların derin izleriyle dolu.
Yüzünüzdeki gülümseme, bir yara gibi, Eski surların ardında kaybolmuş anılar. Gözlerimizde parlayan umut ışığı, yüreklerimizde sönmeyen bir ateşin alevi.
İstanbul’un sokakları yalnız ve sessiz, sonbaharın hüzün dolu rüzgârı, yüreklere dokunan. Ama biz buradayız, adınızı yaşatmanın yüküyle, karanlık günlerde, sizi anmanın gururuyla.
Her kelime sizin için düşer dizelerime, gözyaşlarıyla sulanır bu her yer. Unutulmaz asla isminiz, anılarınız, İstanbul, ebedi bir kucaklama, hatıralarınızla dolup taşar.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta