Yüreğim sessiz ve ürkek adımlar atıyordu
gecenin karanlığında...
Kirlenmişti sokaklar,
Kirlenmişti toprağı deniz kokan şehrim.
O kalabalık yalnızlığı bir çırpıda bırakıverdim.
Ardımda bıraktığım şehir ağlıyordu,
Kimsesiz,yorgun ve yalnız caddeler
Caddeler benim yalnızlığım...
Dağılan çöp vidonları,sokak kedileri
Ve kimsesiz çocuklar caddeler...
İçinde ne evler gizlidir onun!
İstiklalin önünde yaşayan,,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!