Ayşems Şiiri - Hilmi Dervişoğlu

Adının dört harfiyle çırpınışı kalbimin
Tarifsiz bir duygu bu, öyle saf öyle derin
Nazarında onların, bir soru çıkıverir;
Güneş mi ay mı benzer nuruna gözlerinin?

Kendini mi bulmalı çoğu şarkıda insan
Hayalden müteşekkil sevdaları anlatan
Bir kerecik de olsa,değişmez mi senaryo?
Leyla kendi derdinde,Mecnun Leyla'ya hayran

İçinde sen olmayan hayaller mi kurmalı?
Unutmalı mı şimdi,yanak kırmızısını?
Bilmem ne yapmalı,nereye saklamalı?
Yokluğunla büyüyen, şu yürek sızısını

Gülmeli mi yüzüne,senden gayrı kim varsa,
Unutmalı mı şimdi? başkalarına yarsa,
Sevip de sevilmemek,artık hiç garip değil
Niye övüp dururlar,eğer aşk bu kadarsa?

Bir defalık da bana olmaz mı o tebessüm
Olmaz mı benim için,hayaliyle güldüğüm
Başkası mı tutacak bembeyaz ellerini?
Benim olsan hayatsın başkasınınsan ölüm

Böyle bitmesin derdim, bir nazar ikram etsen
Yahut bir söz söylesen,günlük, sıradan türden
Kırardım tabuları,an bile aksatmadan
Bir parçacık umudu,gözlerinden düşürsen

Afitabsın gönlüme bir hayli zordur seyrin
Şimdi kime mah oldun ellerin mi ellerin?
Ziyândan mahrum kalan ziyanlardadır inan
yokluğun kor gibi hâr,varlığın kar gibi serin

Ne zaman seni yazsam kelimeler takılır,
Gözlerinde bir hal var,yakalarsa bırakmaz
Kafiyelerim kaçar, ve teşbihler utanır,
Sana benzetmeler çok,seni benzetmeler az.

Adındaki aydan mı yoksa adın mı eksik
Yüzündeki bu ışık varsa da ay da vardır
Şems mi geri kalanı ondan mı bu güzellik
En ziyade güneş de güzelse bu kadardır...